սրա, սրանք:
1. Առաջին դեմքի գոյականական ցուցական դերանուն, որ գործ Է ածվում խոսողին մոտ գտնվող (կամ խոսողի մոտ եղող) անձի կամ առարկայի փոխարեն: Սա քանի բերեց կրակին, սա հրեց դենը և սրանց մեջ սկսվեց մի լուռ կռիվ (Հ. Թումանյան):
2. (արևմտահայերեն) Առաջին դեմքի ցուցական դերանուն, որ ցույց Է տալիս խոսողին մոտ գտնվող (կամ խոսողի մոտ եղող) անձ կամ առարկա: Ւ՞նչ կըսե սա մարդը:

դ. Այս, ասիկա (արևմտհ.), (բրբ.) ւլվի, սըվի, սըվիկա:

նա, այն

սրա, դ. Этот.