փայփայանքի, [գոյական]
1. Ձեռքով շոյելը՝ փայփայելը:
2. Սիրալիր՝ հոգատար վերաբերմունք, հոգածություն:

գ. Գգվանք, գուրգուրանք, փաղաքշանք, շոյանք, քագատարություն, հանձանձանք, խանդաղատանք:

կոպտություն, խստություն

ի Ласка.