փրկանքի, [գոյական]
1. Որևէ մեկին մի տեղից կամ մի բանից (գերությունից, աքսորանքից, պատժից ևն) ազատելու՝ ետ գնելու համար տրվող հատուցում, փրկագին (1):
2. Փրկագնվելը, փրկագնով ազատվելը:

գ. (պատմ.) Փրկագին, փրկավճար, (6զվդ.) փրկականք, վւրկանակ, գերեգին:

ի Выкуп, откуп.