[ներգործական բայ]
1. Ձեռքով պոկել (պտուղ, տերև ևն):
2. Որևէ գործիքով կամ մեքենայով հնձել՝ հարել:
3. Թափ տալով հավաքել, թափ տալ (թութ, ընկույզ ևն):
4. Ատամներով պոկելով ուտել (կենդանիների մասին):
5. Պոկել, հանել, քանդել: Առավոտը քո տերտերի մորուքը քաղեմ, իրիկվան՝ քուրմի,- մռմռաց Վարաժը (Դ. Դեմիրճյան):
6. Կտրել, պոկել: Չար երեխան վարդը քաղեց (Հ. Հովհաննիսյան):
7. (փոխաբերական) Ձեռք բերել, հայթայթել: Փաստեր՝ նյութեր՝ տեղեկություններ քաղել:
8. Ստանալ, ունենալ, առնել: Օգուտ՝ շահ՝ արդյունք քաղել:
9. (փոխաբերական) Շահել, նվաճել: Չեմ ուզեր առաքինության հատուկ մրցանակներ քաղել (Գ.
Զոհրապ):
10. (փոխաբերական) Հավաքել, ամբարել, կուտակել: Ուժ՝ կորով՝ համարձակաթյուն քաղել:
11. (փոխաբերական) Կարդալով կլանել՝ յուրացնել, կարդալ: <<Ժան-Քրիստոֆի>> առաջին գիրքն Էր ագահաբար քաղում (Ք. Թափալցյան):
12. (փոխաբերական) Ալեկոծել, տակնուվրա անել (հոգին, սիրտը, միտքը ևն):

նբ. 1. Հնձել, հավաքել, քաղհանել, պտղել, կթել (բերքը), պոկել, փրցնեւ (բույս), քեղել, քաղոտել (հաճախ), պտղտել (հատ-հատ), քնթռահորա անել (պտուղը), պտուղ անել (խաղողը): 2. (փխբ.) Ժողովել, ամփոփել, առեեւ, հավանել: 3. Ստանալ: Հան(ել (օգուտ):

եցի 1. Рвать, срывать, сорвать. 2. Косить, скашивать, скосить, жать, сжать. 3. Собирать, собрать. 4. (փխբ.) Пожинать, пожать. 5. Черпать, почерпать, почерпнуть.