[ածական]
Քաղցր՝ մեղմ բնավորություն ունեցող:

ա. Սիրալիր, բարեհամբույր, քաղցրահամբույր, դյուրահամբույր, հեզահամբույր, քաղցրահեզ, բարեհեզ, բարեբարո, հեզահոգի, հեզամիտ, (հզվդ.) հեզաբան, հեսախոս, ողոք ասեր.;

ա. Кроткий, мягкий.