[ներգործական բայ]
1. Անզուսպ և բարձրաձայն ծիծաղել:
2. Չարախնդալ, մեկի անհաջողության՝ ձախողության վրա ծիծաղել:
3. (փոխաբերական) Չարություն՝ արհամարհանք՝ նենգություն արտահայտել: Իր այն բարձունքից դարավոր - վեհ՝ քրքջում Էր վանքը չարությամբ լի (Ե. Զարենց):
4. (փոխաբերական) Քրքիջի նման ձայն հանել, խոխոջել, կարկաչել: Քրքջում Է առվակը գարնան:

չբ. Քրքջել, քրքնջալ, ծիծաղել, քռքռալ, ռհռալ, խնդալ, կչկչալ, կարկաչել, կրկջալ, իախանջել (հզվդ.), քաքահ ծիծաղել, (բրբ.) կխկխալ, քեքնլ, քեքեել, ծաղկտալ, սյռպռթալ. փռթկալ, փխկալ (քանկարծ), պլխաալ, փխփխկալ (զսպված), ժմնել, կեղալ, կրկալ. քահ-քահը գցել:

լալ, հեծկլտալ

ացի Хохотать, ржать (прост.).