շալակի, [գոյական]
1. Մարդու թիկունքը՝ ուսերից մինչև մեջքը (բեռ կրելու տեղը):
2. Բեռան՝ ծանրության այն չափը՝ քանակը, որ մարդ կարող է միանգամից կրել:
3. Շալակած բեռը:

ի Закорки, заплечье. ◊ Շալակը տալ взваливать, взвалить на спину, на закорки (кому-л.). Շալակը ելնել оседлать.