[ածական]
1. Վեհ ու փառավոր, վսեմ ու պանծալի ոգով տոգորված: Նա իր հողի և տքնության երգն Էր վեհափառ (Լ. Միրիջանյան):
2. Վեհատեսիլ, փառահեղ տեսք ունեցող: Վեհափառ Մասիս:
3. Վսեմափայլ (որպես վեհապետների ու կաթողիկոսի մակդիր):
4. [գոյական] Կաթողիկոս:

ա. 1. վեհաշուք, փառավոր, մեծափառ, մեծաշուք, փառահեղ, (քէզվդ.) գերափառ, վեհապատիվ, վեհատեսիլ: || Սրբազանագույն, օգոստափառ (թագ): 2. Տեն Կաթողիկոս:

1. ա., գ. (եկեղ.) Верховный, святейший (о католикосе). 2. ա. Великий. 3. ա. Величавый, величественный.