валить - ( вали́ть )


валить - Թարգմանություն

  1. (кого-что) գետին գցել, նետել, գետին գլորել, տապալել
    валить с ног - գետին տապալել
    ураган валил деревья - փոթորիկը տապալում էր ծառերը
  2. կտրատել, հատել (անտառ, ծառեր)
  3. հասարակ կոտորել, ոչնչացնել (տարափոխիկ հիվանդությունների մասին)
    сибирская язва стала валить скот - սիբիրախտն սկսեց կոտորել անասուններին
  4. ( кого-что ), խոսակցական անկարգ կերպով մի տեղ թափել, բոլորը մի տեղ ածել, խառն լցնել (մեծ քանակությամբ)
  5. փոխաբերական ուրիշի վրա բարդել, ուսերին գցել, վրան գցել
    нечего все валить на меня - իզուր տեղը ամեն ինչ իմ վրա մի՛ գցեք (գցիր)
  6. անկատար, խոսակցական խռնվել, խուռն բազմությամբ՝ խուռներամ՝ զանգվածաբար գնալ՝ թափվել, լցվել
    народ валил на площадь - ժողովուրդը խուռներամ թավվում էր հրապարակը
  7. քուլա-քուլա բարձրանալ, թանձր քուլաներով բարձրանալ
    из трубы валил дым - ծխնելույզից թանձր քուլաներով բարձրանում էր ծուխը
  8. զանգվածաբար թափվել, տեղալ
    валил густой снег - տեղում էր թանձր ձյուն

валить - Օրինակներ

валить все в одну кучу - ամեն ինչ իրար խառնել
валить с больной головы на здоровую - մեղավորի գործը անմեղի վրա գցել
валить через пень колоду - մեջեմեջ տալ, գործը անշնորհք կերպով և դանդաղությամբ կատարել
вали! валите! - դե՛հ, գնա՛, արի՛, գնացե՛ք, եկե՛ք
вали назад! - դե’հ, ետ արի՛
вали домой - դե՛հ, տուն գնա

валить - բացատրություն

1. несов. перех. и неперех.
1) а) перех. Заставлять падать, опрокидывать, силой приводить в лежачееположение.
б) разг. Подсекая или подпиливая у основания, заставлять падать на землю (лес,деревья); рубить.
в) безл. Сильно наклонять, заваливать, кренить.
г) Ударом какого-л. оружия или выстрелом убивать, умерщвлять (дичь, скот).
д) местн. Жать, косить.
2) а) перен. разг. перех. Вызывать непреодолимое желание лечь, приводить визнеможение (об усталости, слабости, сонливости и т.п.).
б) Истреблять, губить во множестве (об эпидемиях).
3) разг. перех. Небрежно, беспорядочно бросать, класть что-л. в большомколичестве куда-л.
4) перен. разг. Перекладывать ответственность, вину на кого-л.
2. несов. неперех.
1) а) разг. Идти, двигаться толпой, массой (о людях, животных).
б) Медленно и тяжело продвигаться (о ком-л., чем-л. большом, грузном).
2) разг. Двигаться (подниматься, лететь, падать и т.п.) сплошной массой,потоком (о снеге, дыме и т.п.).
3) перен. разг. Доставаться, выпадать кому-л. в большом количестве (о счастье,горе, деньгах и т.п.).
4) разг.-сниж. Употр. как побуждение к действию, как требование уйти,удалиться.