честь - ( честь )
իգական
честь - Թարգմանություն
-
պատիվ, պատվազգացություն
дело чести - պատվի գործчеловек чести - պատվի մարդ, պատվազգաց մարդзадеть чью-либо честь - մեկի պատիվը շոշափել
-
պատիվ, հարգանք
оказать честь - պատիվ տալ, պատիվ անել
-
պատիվ, պարծանք
честь моей главы - իմ գլխի պարծանքсчитать за честь - պատիվ համարելбольшая честь для меня - ինձ համար մեծ պատիվ է
-
պատիվ, բարի անուն, արժանապատվություն
честь фабричной марки - գործարանային ապրանքանիշի պատիվը
-
կուսություն, անարատություն, ողջախոհություն
потерять честь - կուսությունը կորցնել (աղջկա մասին)
-
պատիվ, հարգ, հարգանք
кто работает, тому честь - ով աշխատում է, նրան հարգանք
- ( считать ), իգական, անկատար, հնացած համրել
- ( читать ), իգական, անկատար, բարբառային, հնացած կարդալ
честь - Օրինակներ
это делает ему честь - դա նրան պատիվ է բերում
из чести - հնցծ. հանուն պատվի, անշահախնդրորեն
по чести сказать - հնցծ. ազնվորեն ասած
к его чести - ի պատիվ նրան
честью - իր կամքով, անբռնադատ
в честь кого-либо - մեկի պատվին
ему выпала честь - նրան վիճակվեց… նա պատիվ ունեցավ…
имею честь - (անորոշ դերբ. հետ) պատիվ ունեմ
быть в чести - հարգի լինել
поле чести - հնցծ. մարտի դաշտ
пора и честь знать - խսկց. ժամանակն է գնալու, ժամանակն է վերջ տալու
ваща честь - հնցծ. Ձերդ արժանապատվություն
чести место - խսկց. բարձ ու պատիվ
просить честью - խսկց. պատվով թախանձել, քաղաքավարի կերպով
խնդրել
всё чест-честью - խսկց. ամեն ինչ կարգին
с честью выйти из положения - դրությունից պատվով դուրս գալ
отдать честь - ռազմ. պատիվ տալ
отдать честь - պատվել, հարգանք մատուցել, մեծարել
честь - բացատրություն
1. ж.
1) Моральное, профессиональное, социальное и т.п. достоинство, вызывающееуважение к самому себе или со стороны окружающих.
2) а) Почет, уважение.
б) Знаки внимания, оказываемые кому-л.
3) То, что придает кому-л., чему-л. ценность, достоинство; то, чем гордятся.
4) устар. Целомудрие, непорочность женщины.
2. несов. перех. устар.
1) Читать.
2) Считать, полагать.
1) Моральное, профессиональное, социальное и т.п. достоинство, вызывающееуважение к самому себе или со стороны окружающих.
2) а) Почет, уважение.
б) Знаки внимания, оказываемые кому-л.
3) То, что придает кому-л., чему-л. ценность, достоинство; то, чем гордятся.
4) устар. Целомудрие, непорочность женщины.
2. несов. перех. устар.
1) Читать.
2) Считать, полагать.