[ածական]
1. Ադամանդի ցոլք՝ փայլ ունեցող:
2. Ադամանդի պես փայլուն՝ ցոլացիկ:

ա. Ադամանդաշող, ադամանդացոլ:

ա. Сверкающий, как бриллиант.