[ածական]
1. Ազնվական տոհմի սերունդ:
2. (փոխաբերական) Բարձր հատկություններով օժտված մարդ:
3. (հնացած): Ազնվականների հարգական տիտղոս:

ա. 1. Ազնվական, ազնվատոհմ, ազնվատոհմիկ, ազնվացեղ, ազնվարյուն, ազնվորդի, բարետոհմ, բարետոհմիկ, բարեզարմ, բարեծնունդ, ազնվածնունդ, (հնց.) պայազատ, ազատազարմ, ազատազգի, ազատազնյա, ազատածին, ազատատոհմ, ազատատոհմիկ, ազատորդի, բարձրածնունդ, ազնվազգի, ազնվածին, մեծազարմ, մեծազգի, մեծսպնյա, բարձրատոհմ, մեծատոհմ, մեծատոհմիկ, (հզվդ.) թարխան, լավազգի, վեհազն, վեհազնյա, վեհազգի, քաջազարմ, քաջազգի, քաջազն, քաջազնյա, ճոխազգի, ճոխազն, քաջազուն, քաջատոհմիկ: 2. Ազնվաշուք, ազնվափայլ, ազնվամեծար (տիտղոս):

տե՛ս Ազնվատոհմ։