աթոռակալի, աթոռակալներ, [գոյական] (եկեղեցական)
1. Որպես հաջորդ առաջնորդական աթոռը գրավող անձ:
2. Թափուր աթոռը ժամանակավորապես գրավող անձ, տեղապահ:
3. Եկեղեցու երեցփոխ:
4. (հազվադեպ) Ցեղապետ, պետ:

գ. 1. Գահակալ, գահընկալ, աթոռքնկալ: Գահաժառանգ, թագաժառանգ, թագավորաժառանգ, արքայաժառանգ, (հզվդ.) աթոռաժառանգ, աթոռընկալ, պայազատ (թագավորական իշխանությունը ժառանգող): 2. (եկեղ.) Փոխանորդ, տեղապահ, տեղապետ (հզվդ.) (եկեղեցու պետին ժամանակավորապես փոխարինող): 3. Երեցփոխ, երեցփոխան:

ի (եկեղ.) 1. Местоблюститель католикоса, патриарха, митрополита. 2. Преемник.