[չեզոք բայ]
1. Իշխանական աթոռը գրավել՝ վարել:
2. Կաթողիկոսական իշխանություն վարել:

չբ. 1. Գահակալել, գահնկալել: II Թագավորել, թագավորանալ, կայսերանալ, արքայանալ, սոզթանանալ (հզվդ.), աթոռանալ (հնց.): 2. Փոխանորդել:

եցի (եկեղ.) Занимать престол католикоса, патриарха.