արքեպիսկոպոսի, [գոյական] (եկեղեցական)
1. Եպիսկոպոսների պետ՝ ավագ:
2. Կաթողիկոսի կողմից եպիսկոպոսներին շնորհվող առանձին պատվի աստիճան:

գ. (եկեղ.) Մետրոպոլիտ, եպիսկոպոսապետ, քահանայապետ, քավչապետ, (հզվդ.) արծվեսք, արհի:

ի (եկեղ.) Архиепископ.