1. [մակբայ] Աքով, ոտքով:
2. [գոյական] Ոտքի հարված, քացի:

գ. Ոտնահարված, կից, կիցք, քացի, ոտնահարություն, ոտնհարություն, կինծ (հզվդ.), անգույց (հնց.), (բրբ.) լանկ, լանկա, կւամփոց, մշտիկ, շշտիկ, ճռթիկ, տռչիկ, փին: Շղփկ (էշի կամ հորթիի:

ցու Пинок. ◊ Աքացի տալ лягнуть, дать пинка.