[գոյական] (լեզվաբանություն)
Բառերի շարահյուսական կապակցության եղանակ, որի ժամանակ նախադասության՝ իրար հետ կապված անդամները այլևայլ ցուցիչներով համադրվում են իրար հետ և կազմում սերտ միասնություն: