[գոյական]
1. Մարդկանց մեծ խումբ, մի տեղ հավաքված ժողովուրդ, հասարակություն:
2. Շատություն, մեծ քանակություն:
3. (հնացած) Ամբոխ, խառնամբոխ:
4. Տե՛ս Բազումություն:
5. Տե՛ս Համայնք:
6. (մաթեմատիկա) Որևէ հատկանիշով առանձին խումբ կազմող տարրերի ամբողջություն: Վերջավոր՝
անվերջ բազմություն:

գ. Ամբոխ, ժողովուրդ: Խուխա, խուժան, խաժամուժ, խառնամբոխ (անկարգ, անկազմակերպի, գրոհ, ջոլիր (թըշ-նամիներիի, (բրբ.) ճանճումժեղ, ճիժուպիժ Հմանուկներիի, ռայ, շենլիկ (շենլիք):

սակավություն, քչություն

թյան 1. Публика, народ, толпа. Երեխաների բազմություն толпа ребятишек. 2. Масса, множество.