1)

բուռի, [գոյական] (հավաքական)
1. Մի տեսակ կրային կարծր հող, որ կրակի մեջ այրվելով տալիս Է գաջ (գիպս):
2. Պատ ծեփելու կիր՝ գաջ:

2)

բռի կամ բռան, բուռեր կամ (անհանձնարարելի) բռներ, [գոյական]
1. Ձեռքի միջին փոսորակը, որ ստացվում Է կուչ բերելով և մատներն իրար հպելով:
2. Այն քանակությունը կամ ծավալը, որ կարելի Է բռի մեջ տեղավորել:
3. Երկու ձեռքի ափերի միացումով ձևացող կուցը:
4. [ածական] Քիչ, աննշան, փոքրաթիվ:
5. Տե՛ս Բռնակ:

1) գ. Ափ, կուց, կից, կիցք, (հզվդ.) . ափկից, հափուռ, ագուռ, ջուխջախ, լըփ, լովազ, լուփ, չանչուլ:

2) գ. Գաջ, կիր:

3) տես Բռնակ:

1) բռի և բռան 1. Пригоршня, горсть, горстка (разг.) (о сложенных ладонях). Բռով ջուր վերցնել зачерпнуть горстью воды. 2. Пригоршня, горсть, горстка (разг.) (количество чего-либо). Մի բուռ ալյուր пригоршня (горсть, горстка) муки. ◊ Մի բուռ горсть, горстка, пригоршня. Բույլը հավաքել, Բռան մեջ առնել держать в узде, держать в ежовых рукавицах. Բուռը մտնել быть на поводу (у кого). Մի բուռ դառնալ сжиться в комок, съёжиться. Բուռ-բուռ пригоршнями, по горстке.

2) ի Гипс известь. ◊ Բուռ-սպիտակ седой как лунь (букв, белый как мел).