բուրվառի, [գոյական]
1. (եկեղեցական) Մետաղյա անոթ, որի մեջ կրակ են լցնում և խունկը մեջը գցելով՝ խնկարկում:
2. (փոխաբերական) Գովք, փառաբանություն:

գ. (եկեղ.) 1. Բուրանոց, կրակակալ: 2. Խնկածխիչ, խնկանոց, խնկաման, խնկարան (հնց.): գա

ի, (եկեղ) Кадило, кадильница.