գավազանակրի, գավազանակիրներ, [գոյական, ածական]
1. Գավազան կրող, ձեռքին գավազան ունեցող:
2. (պատմական) Գավազան (3) ունեցող առաջնորդ:
3. (եկեղեցական) Հոգևորական, որ որոշ հանդեսների ժամանակ հայրապետի մոտ կանգնած՝ բռնում է նրա գավազանը:

ա. գ. Գավազանավոր: Մականավոր, (հզվդ.) թրավոր, ձաղկավոր:

կրի (եկեղ.) 1. Духовное лицо, носящее жезл католикоса. 2. Человек с палкой, тростью, клюкой.