գավառի, [գոյական]
1. Վարչա-տերիտորիալ միավոր նահանգի և շրջանի միջև՝ մինչև 1929 թվականը:
2. Ծայրամաս, երկրի կենտրոնից հեռու գտնվող շրջան (շրջաններ):
3. (փոխաբերական) Հետամնաց՝ քաղաքային մշակույթից ու քաղաքակրթությունից կտրված վայր:
4. (պատմական) Մի քանի շրջաններ ընդգրկող երկրամաս:
5. (փոխաբերական) Գավառի բնակչությունը:
6. (փոխաբերական) Գավառաբնակ մարդիկ:
7. Գավառից քաղաք եկած մարդիկ, գավառցիներ:

գ. Նահանգ, գավառակ, վիճակ, (հզվդ.) սանջակ, քարակ:

ի 1. (պատմ.) Уезд, провинция. 2. Захолустье, глушь, глухомань. 3. (փխբ.) Население, жители провинции (в совокупности). 4. տե՛ս Բնագավառ։ 5. (փխբ.) Провинция, характеризующаяся отсталостью, ограниченностью.