[գոյական]
1. Բնության և հասարակության զարգացման օրենքները և շրշապատող աշխարհի վրա ներգործելու միջոցները բացահայտող գիտելիքների ամբողջությունը:
2. Այդ գիտելիքների յուրաքանչյուր ճյուղը՝ բնագավառը: Լեզվաբանական գիտություն, հասարակական գիտություններ:
3. Գիտելիքների որևէ բնագավառում կատարվող աշխատանք, որպես զբաղմունք՝ պրոֆեսիա: Գիտությունը համբակների գործը չէ:
4. Ուսմամբ կամ կենսափորձով ձեռք բերված հմտություն՝ գիտելիք: Արհեստների գիտություն:
5. Գիտենալը, իմանալը:
6. (ժողովրդական) Ուսում, կրթություն:
7. (հնացած) Իմացություն:
8. [մակբայ] Գործիական հոլովով՝ գիտությամբ (հնացած) Գիտակցաբար, դիտմամբ:

գ. 1. Ուսում, ուսմունք: 2. Ծանոթություն, տեղեկություն, մակացոլթյուն (հնց.):

անգիտություն, տգիտություն

թյան 1. Наука. 2. Знание. ◊ Գիտությունների ակադեմիա Академия наук. Գիտության տաճար Храм науки. Ի գիտություն к сведению. (Մեկի) գիտությամբ с ведома (чьего). Առանց (մեկի) գիտության без ведома (чьего).