դաշինքի, [գոյական]
1. Հասարակության անդամների՝ խմբերի դասակարգերի սերտ կապ՝ միություն՝ միավորում: Բանվորների և գյուղացիների դաշինք:
2. Փոխադարձ պայմանավորվածություն գործողությունների՝ գործունեության միասնության մասին, համաձայնություն:
3. Պայմանագիր:
4. Տվյալ համաձայնության՝ միավորման մեջ մտնողների ամբողջությունը, միություն:

գ. Դաշնագրություն, դաշնադրություն, ուխտ, պայման, պայմանադրություն, դաշնագիր, պայմանագիր, (հզվդ.) դաշնակցություն, դաշնավորություն, պայմանավորություն, միաբանություն. (հնց.) դաշն, հետկար: Համաձայնություն, պայմանադաշինք:

ի 1. Сок. 2. Договор. ◊ Դաշինք կռել, Դաշինք կապել, Դաշինք կնքել заключить союз. Դաշինքը խախտել нарушить договор. Ռազմական դաշինք военный союз. Առևտրական դաշինք торговый договор.