դաշնադրել - բացատրություն
[ներգործական բայ]
1. Դաշինք դնել՝ կնքել:
2. (փոխաբերական) Համաձայնության գալ, միավորվել:
1. Դաշինք դնել՝ կնքել:
2. (փոխաբերական) Համաձայնության գալ, միավորվել:
դաշնադրել - հոմանիշներ
նբ. Ուխտել, համաձայնել, պայմանագրել, (հնց.) խորհրդադրել (գաղտնիյ, պայմանել, դաշինք կնքել, դաշինք կապել, դաշինք կռել, պայման կապել, դաշն դնել, դաշն կռել, ուխտ դնել, ուխտ կապել: