դաշնաշեշտ - բացատրություն
1. [ածական] Դաշն՝ ներդաշնակ շեշտավորում ունեցող:
2. [գոյական] (գրականագիտություն) Հայկական (և ռուսական) վանկաշեշտային տաղաչափության մեջ՝ երկու շեշտված վանկերից կազմված օժանդակ ոտք, իսկ հունա-հռոմեական տաղաչափության մեջ՝ երկու երկար վանկերից կազմված ոտք, համբուրավանկ (սպոնդեյ):
2. [գոյական] (գրականագիտություն) Հայկական (և ռուսական) վանկաշեշտային տաղաչափության մեջ՝ երկու շեշտված վանկերից կազմված օժանդակ ոտք, իսկ հունա-հռոմեական տաղաչափության մեջ՝ երկու երկար վանկերից կազմված ոտք, համբուրավանկ (սպոնդեյ):
դաշնաշեշտ - հոմանիշներ
գ. (գրկն.) Համբուրավանկ: