դաշույնի, [գոյական]
Երկսայրի սրածայր փոքրիկ թուր:

գ. Թուր, սուր, դաշնակ (հզվդ.), (բրբ.) խանչալ, խենջար, խանչար:

ի Кинжал. ◊ Դաշույն քաշել՝ հանել обнажить кинжал.