դաշտի, [գոյական]
1. Անտառազուրկ հարթ տարածություն՝ հարթավայր:
2. Մշակովի տարածություն, հանդ: 3. Արոտավայր, արոտատեղ:
4. Որևէ բանի՝ մշակույթի հատկացված հողամաս՝ հողատարածություն: Ծխախոտի բամբակի դաշտ:
5. Որևէ բանով պատված ընդարձակ տարածություն: Ձյունի սառույցի դ.աշտ:
6. Որևէ նպատակի համար պատրաստված ասպարեզ, հրապարակ: Ֆուտբոլի՝ թենիսի դաշտ:
7. Հիմք, հիմնական գույն, որի վրա նկարված՝ ներկված է որևէ բան կամ նախշեր են արված, միագույն տարածություն որևէ բանի (թղթի՝ թիթեղի տախտակի ևն)վրա: Սպիտակ դաշաի վրա նկարված է մառախլապատ Մասիսը:
8. (ֆիզիկա): Տարածություն, որի սահմաններում գործում է որևէ ուժ: Մագնիսական՝ ձայնային՝ էլեկտրական դաշտ:

գ- 1. Դաշտավայր, հարթավայր, հարթություն, դաշտահովիտ, դաշտահարթ, տափարակ, դաշտագետին, արաբովթ (Ոդվդ.), դաշտարան (բրբ.): 2. Լեռնադաշտ, սարահարթ: 3. Մարգճակ էջրոտյ: 4. Արտ, արտորայք, հանդ, անդաստան: 5. Արոտավայր, արոտատեղ, արոտ: 6. Տես Ռազմադաշտ: 7. Տւես Ասպարեզ:

լեռ

ի 1. Поле, нива. 2. Пастбище. 3. Поле битвы. ◊ Կռվի՝ մարտի՝ պատերազմի՝ ռազմի դաշտ поле брани, боя, битвы.