դուդուկի, [գոյական]
1. Փոքրիկ հասարակ սրինգ:
2. (փոխաբերական) Ուրիշի թելադրանքով շարժվող՝ խոսող մարդ, ուրիշի խոսափող:

գ. (երժշտ.) Սրինգ, փող, զուռնա, թութակ, բլոզ, պկու, շվի, (բրբ.) դուդուլ, դուլդուլ:

ի (բրբ.) Дудук, духовой деревянный музыкальный инструмент на Кавказе. ◊ Մեկի դուդուկով պարել плясать под (чью) дудку.