[գոյական]
Դադար (գործածվում Է դադար բառի հետ՝ դուլ ու դադար, դուլ-դադար կապակցություններում):

տես Դադար, Հանգիստ:

ի (հնց) Покой, отдых. ◊ Դուլ ու դադար покой. Դուլ ու դադար չունի нет угомону (на кого). Դուլ ու դադար չտալ не оставлять в покое, не давать покоя.