դրախտի, [գոյական]
1. Կրոնական պատկերացումներով՝ անդրշիրիմյան աշխարհում երանավետ վայր, որտեղ <<արդարների>>հոգիները մշտնջենական երանության մեջ են ապրում:
2. Ըստ կրոնական առասպելաբանության` հրաշագեղ պարտեզ, որտեղ ապրում Էին Ադամն ու Եվան:
3. (փոխաբերական) Գեղատեսիլ ու խաղաղ վայր:
4. (փոխաբերական) Երանական տեղ՝ վայր, որտեղ մարդ հանգիստ ու երջանիկ Է ապրում:

գ. 1. Եդեմ, ադին, եդեն, դրախտավայր, ջանաթ, ջեննաթ, արքայություն, երանություն, երկինք: 2. Պարտեզ, բուրաստան, ծառաստան:

դժոխք, քավարան, գեհեն

ի Рай, эдем (книжн) ◊ Երկրային դրախտ земной рай. Դրախտն ուղարկել отправить на тот свет. Հոգիդ դրախտի բաժին լինի царство тебе небесное.