դրախտածառի, դրախտածառեր, [գոյական]
1. Աղտորազգիների ընտանիքին պատկանող ամուր, ծանր ու հոտավետ բնափայտով ծառ, որի հայրենիքն Է Հնդկաստանը, արծվածառ:
2. Տե՛ս Կենածառ:

գ. (բսբ.) Խայտանոճի, բուրանոճի, աճրի, կենածառ, սիրամարգածառ, արծվածառ:

ի (բսբ.) Райское дерево.