դրխկոցի, [գոյական]
1. Կարճ ու խուլ ձայն, որ լսվում Է երկու պինդ առարկաների (ոչ մետաղների) ընդհարվելուց՝ իրար բախվելուց:
2. Բռունցքի հարված:
3. Հրացանի կրակոցի ձայն:

տես Դղրդոց 1 նշան.:

ի Грохот, стук.