դրուժան - բացատրություն
[ածական, գոյական]
1. Դրժող, ուխտադրուժ, խոստումնազանց:
2. (հնացած) Դավաճան:
3. Խարդախ, նենգադավ:
1. Դրժող, ուխտադրուժ, խոստումնազանց:
2. (հնացած) Դավաճան:
3. Խարդախ, նենգադավ:
դրուժան - հոմանիշներ
ա. գ. Դավաճան, խարդախ, նենգավոր, ապերախտ, տիրանենգ (հզվդ.):