ելումուտի, ելումուտեր, [գոյական]
1. Ելնել-մտնելը, ներսուդուրս անելը:
2. Գնալ-գալը:
3. Մուտք, մտնելու՝ թափանցելու՝ մասնակցելու իրավունք՝ արտոնություն:
4. (հնացած) Ճանապարհ, հաղորդակցություն:
5. Տե՛ս Ելևմուտք:

տես Հաղորդակցություն 2 .նշան.:

մտի Беспрестанное хождение, хождение взад-вперёд. ◊ Ելումուտ անել сновать, входить и выходить. Ելումուտ ունենալ иметь доступ.