եղեգնուտի,
1. [գոյական] Եղեգով պատված տեղ՝ վայր, շամբ:
2. [ածական] Եղեգնապատ, եղեգնառատ:

գ. Եղեգնաշամբ, եղեգնապուրակ, եղեգնատունկ, եղեգնոց, շամբ, շամբուտ, (հնց.) խարձ, խարձուտ, ճարգաղ, հյութ, շիլ (թբ.):

ի Камыш (заросли).