երկաթի, [գոյական]
1. Քիմիական տարր, ծանր թուխ-մոխրագույն կռելի մետաղ, որ ածխածնի միացությամբ տալիս է պողպատ կամ թուջ:
2. Սովորական գործածությամբ՝ սակավ ածխածնային միացությամբ զանազան կարգի պողպատների ընդհանուր անվանումը:
3. (հավաքական) Երկաթյա իրեր՝ գործիքներ ևն, երկաթեղեն:
4. (բժշկական) Երկաթի պարունակությամբ դեղ:
5. (փոխաբերական) Մետաղ:
6. (գավառական) Դարպասի ճկիկ, կոչնակ:
7. (փոխաբերական) Զրահ:
8. (հնացած) Շղթա, կապանք:
9. [ածական] Պինդ, կարծր, ամուր:
10. Հզոր, հուժկու (առավելապես՝ բազուկների մասին):
11. (փոխաբերական) Շատ ծանր, զանգվածային ծանրություն ունեցող:

1. գ. Железо. 2. (փխբ.) а. Оковы, цепь. 3. (փխբ.) Пули, ядра; метафорически - железо (ср. свинец). 4. ա. (փխբ.) Мощный, крепкий, железный. 5. ա. Прочный, выносливый. ◊ Երկաթը տաք-տաք կծեծեն (ասացվածք) куй железо, пока горячо.