երկյուղի, [գոյական]
1. Վախի զգացում, վախ, ահ:
2. (աստղագիտություն): Մարսի երկու արբանյակներից մեկի անվանումը (Դեյմոս):

գ. Վախ, սարսափ, ահ, սոսկում, զարհուրանք, ահուդող, ահաբեկություն, սրտդող, (հնց.) զահադանք, զանգիտանք, զանգիտություն, պակ, պակուցում, պահ, խեթ, տատամսություն, (բրբ.) զարզանդ, սրտադող, պահպոհ, քեն, լարզ. ա ու սարսափ:

ի Боязнь, страх, опасение. Երկյուղ ազդել՝ ներշնչել внушать опасение, страх Երկյուղ կրել՝ զգալ опасаться, бояться, страшиться. Երկյուղով բռնվել быть охваченным страхом.