[գոյական]
1. Չափազանց խոր հարգանք՝ սեր, խոր ակնածանք, որ մոտենում է վախենալու զգացմունքին:
2. (հնացած) Վախվորածություն, երկչոտություն:
3. (հնացած) Աստվածավախություն:

տե՛ս 1. Երկչոտություն: 2. Բարեպաշտություն:

թյան Благочестие (книжн. устар.).