երկնաբարձ - բացատրություն
[ածական] (հնացած)
1. (դիցաբանություն) Երկինքը բարձր պահող՝ իր վրա կրող: Երկնաբարձ Ատլաս:
2. Նույնն է՝ Երկնաբերձ:
1. (դիցաբանություն) Երկինքը բարձր պահող՝ իր վրա կրող: Երկնաբարձ Ատլաս:
2. Նույնն է՝ Երկնաբերձ:
երկնաբարձ - հոմանիշներ
տե՛ս Երկնաբերձ: