[ածական]
1. Երկնքով՝ շատ բարձր գնացող՝ ընթացող՝ թռչող:
2. Դեպի երկինք գնալու, դեպի երկինք թռչող՝ գնացող՝ տանող:
3. Երկնասլաց, երկնաթռիչ, երկնաթռիչ, եթերագնաց, եթերախաղաց (շատ բարձր ընթացող՝ թռչող):
4. Տե՛ս Երկնաճեմ:
5. (փոխաբերական) Երկնային, վեհ, վսեմ: Թող երզդ մնա... երազային, երկնագնա (Հ. Սահյան):

) տ6 Երկնաթռիչ I նշան.: