[ածական, գոյական] (բուսաբանություն)
Ծածկասերմ բույսերի դաս, որոնք սաղմում երկու սերմնային շաքիլ ունեն, երկբլթակ:

ւ ա. (բսբ.) Երկբլթակ,

տե՛ս Երկբլթակ։