[ածական] (գիտական)
1. Ածանցական, ոչ սկզբնային, որևէ բանից կախում ունեցող: Մատերիալիզմը բնությունը որպես առաջնային է ընդունում, ոգին՝ երկրորդային (Լենին):
2. Որևէ բանի հետևանքը հանդիսացող, զարգացման՝ ծագման երկրորդ՝ ոչ սկզբնական հետևանքային աստիճանը ներկայացնող: Հիվանդության երկրորդային երևույթներ:
3. Ոչ հիմնական, ոչ էական, կողմնակի: Երկրորդային սեռական հատկանիշներ: Բայի երկրորդային ժամանակներ:

առաջնային

ա. Вторичный, второстепенный. Երկրոդային հանքատեսակներ вторичные горные породы.