[չեզոք բայ]
1. Սաստիկ բարկանալ, բորբոքվել:
2. (փոխաբերական) Սաստկանալ, բորբոքվել, ուժգին կերպով արտահայտվել:

չբ. Բարկանալ, բորբոքվել, ջղայնանալ, մոլեգնել, դիվոտել, կատաղել, գազազել, զայրագնել, փրփրել (փխբ.), մաղձոտել, մաղձոտանալ, հերսոտել, չարանալ, սրտնեղել, սրտմտել, սրտդողել, նեղանալ, վրդովվել, (հզվդ.) զայրասրտել, զայրամտել, ցասնուլ (գրբ.), (բրբ.) ժնգալ, ժնգժնգալ, ճաքել, տրաքել, ջգրել, ջգրվել, թուրքանալ, տաճկանալ, կրակոտել, դաղզել, մռփսզ, պագազրել, պիպեչքանալ, պոլոկտել, փնչլոտել, փրցլոտել, քռստել, ջիրվեթվել, քացխեւ, սերդրել, սխտորել, խույոտել, խույոտվեւլ, ցեխոտվել, խրխել, համբռկել, թեփոտել, հերսը ելնել, մաղձը թափել, շապկեն ելնել, շուն դառնալ, շուն կտրել, սիրտը ելնել, սիրտը խառնել, սիրտը նեղանալ, սիրտը շուռ գալ, սրտախաղ լինել, կրակ կտրել, կրակ կտրվել, կրակ դառնալ, կրակ փչել, ատամները կրճտացնել, ատամները կրճտել, ատամները սեղմել, արյունը դառնալ; արյունը գյխին խփել, արյունը աչքը կոխել, աչքը արյուն կոխել, աչքի լույսիցը պեծ ու կրակ վայր թափվել, տաք .ջուրը բերանը կոխել, գայլ դառնալ, դևերը գալ, ջ (ի) ները գալ. համբերությունից դուրս գալ, իրենից դուրս գալ, իրեն կորցնել, ինքն իրեն ուտել, ինքզինք ուտել (արևմտհ.). գլխին կրակ թափել, գլխին կրակ վառե|, կուտ ուտել լեռն ելնել, ծուխը քթից դուրս տալ, ծուխր գւխիօ դուրս տաւ քսաստիկք:

ացա Сердиться, рассердиться, гневаться, разгневаться (высок.), негодовать, возмущаться, возмутиться.