զանցառուի, [ածական, գոյական]
1. Անփույթ, անուշադիր, անպատասխանատու, պարտականությունների մեջ թերացող:
2. Որևէ կարգի զանցառություն կատարող, զանցառող: Օրենքի զանցառու:

ա. գ. 1. Պարտազանց, օրինազանց: Հանցավոր, հանցապարտ, մեղավոր, մեղապարտ: 2. Անտարբեր, անուշադիր, անհոգ, անփույթ:.

1. գ. Нарушитель. 2. ա. Недобросовестный.