[գոյական] (հնացած):
1. Զատված՝ զատ լինելը:
2. Առանձնահատկություն, որոշիչ հատկություն:
3. Հեռավորութուն, անջրպետ, միջոց:

գ. Մեկուսության, սաանձեականություն: || Զատում, անջատում: