զարթոնք - բացատրություն

զարթոնքի, [գոյական]
1. Զարթնելը:
2. Բնության՝ ձմռան քնից դուրս գալը:
3. Մտավոր վերածնունդ, ինքնագիտակցության գալը:
4. (փոխաբերական) Զարգացում, առաջադիմություն:
5. (փոխաբերական) Ծաղկում, փթթում:
6. (փոխաբերական) Ընդվզում:
7. (հազվադեպ) Ծանր ու տառապագին վիճակից դուրս գալը: