[գոյական]
1. Զուգորդելը, զուգորդվելը:
2. (տրամաբանություն) Նյարդային համակարգի և ուղեղի գործունեությամբ պայմանավորված՝ հոգեկան առանձին երևույթների (զգացումների, գաղափարների ևն) հարակցություն՝ միմյանց հետ կապակցում, որի շնորհիվ մի պատկերացման՝ մտքին՝ զգացումին ևն հաջորդում է որևէ ձևով դրան նման մի ուրիշը (ասոցիացիա):
3. (լեզվաբանություն) Միմյանց հետ կապակցվելը, լեզվաբանական միավորների շարակարգային կապակցություն՝ հաջորդականություն, համակցություն:
4. (փոխաբերական) Միավորում, միասնություն: Ուժի և գեղեցկության զուգորդում:

դման 1. Сочетание. 2. Ассоциация.