էծի, [գոյական] (գավառական)
Այծ:

տե՛ս Այծ։ ◊ Էծերով մարդ человек с вывертами, с причудами, со странностями, с бзиком (прост.). Էծերը բռնել՝ եկել են нашла дурь (на кого) Էծերը փախցնել՝ քշել выбить, выколотить дурь из головы.