[ձայնարկություն]
1. Արհամարհանքի բացականչություն: է՜հ, ասածդ մի բան չէ:
2. Անտարբերության՝ անուշադրության բացականչություն: է՜հ, շատ պետքս է:
3. Ակամա համակերպվելու՝ հանդուրժելու բացականչություն: է՛հ, ինչ ուզում ես արա, մեկ որ իմ ասածը չես լսում:
4. Ափսոսանքի՝ հիասթափության բացականչություն: Էհ՜, մենք էլ մի կյանք չտեսանք:
5. Դժգոհության՝ անբավականության բացականչություն: է՜հ, գնա՛, գլուխ չունեմ քեզ հետ վիճելու:
6. Առարկության՝ հակադրության բացականչություն: է՜հ, մեր սիրտը մսից չէ՞ (Ա. Բակունց):
7. Զայրույթի՝ վիրավորանքի բացականչություն: է՜հ, գնա բանիդ:
8. Իբրև եզրակացություն՝ հաստատական բացականչություն: - էհ, ուրեմն դուք կարող եք պսակել մեր որդիներին (Մուրացան):

ձ. 1. Эх! Ну! Էհ, դու էլ ժամանակ գտար ну и нашёл ты время. 2. А! Է՛հ, ինչ ուզում է՝ թող լինի а, будь что будет!